De Belgische contrabassist David Desimpelaere wordt internationaal geprezen voor zijn virtuoze en tegelijk melancholische manier van contrabasspelen. De gerenommeerde recensent Remy Franck schreef onlangs in een recensie voor het ‘Pizzicato magazine’; ‘Das Spiel von David Desimpelaere ist als stupend zu bezeichnen. Sein Kontrabass klingt so intonationssicher, als sei dies zu bewerkstelligen das Leichteste der Welt, und mit dieser sicheren Technik kann der junge Musiker auf seinem schweren Instrument ganz wunderbar singen.’
David is momenteel verbonden als aanvoerder contrabas bij het ‘Luzerner sinfonieorchester’. Daarnaast wordt hij op regelmatige basis uitgenodigd als aanvoerder contrabas bij het 'Mahler Chamber Orchestra'. Voordien werkte David als aanvoerder bij het 'Orchestra della Svizzera italiana' in Lugano en 'Brussels Philharmonic'. Als gastaanvoerder speelde hij bij oa. het 'London Symphony Orchestra', 'Orchestre de Paris' en de 'Luzern Festival Strings'.
Daarnaast is David aangesteld als docent contrabas bij de 'Hochschule Luzern - Musik' en bij het Koninklijk conservatorium 'KASK' Gent.
Naast zijn werk als orkestmuzikant en leraar treedt hij regelmatig op als solist en kamermusicus in verscheidene bezettingen. Zo vormt hij samen met zijn broer Erik (pianist/componist/dirigent) een vast duo. De broers brachten vorig jaar hun tweede album uit getiteld ‘Smile’ bij het Italiaanse label ‘Dynamic’. Wereldwijd werd hun CD ‘Smile’ zeer positief becommentarieerd in gerenommeerde muziektijdschriften. (oa. BBC Music Magazine, ARCHI magazine, Concerti, Pizzicato, The Record Geijustsu magazine) Het BBC music magazine omschreef deze CD als volgt: ‘A charming selection of suites and dances written by composers from across the globe during world War II. The Desimpelaere brothers have an innate musical bond, with virtuosic playing throughout.'
Als solist en Kamermusicus trad hij op in belangrijke concertzalen, oa. het KKL Luzern, Flagey (Brussel), Filharmonie Bratislava, Palacio de Festivales de Cantabria (Santander), HAMU Academy of Performing Arts Praag.
David begon op 9-jarige leeftijd contrabas te studeren aan de muziekacademie 'Peter Benoit' te Harelbeke. Hij doorliep er de volledige cyclus van het DKO (deeltijds kunstonderwijs) onder de leiding van Isabelle Brys. Aan het Koninklijk conservatorium van Brussel behaalde David zijn Master-diploma met de grootste onderscheiding in de klas van Frank Coppieters. Hij studeerde verder aan de ‘Guildhall School of Music and Drama’ in London en in juni 2017 beëindigde hij een solistenopleiding met de grootse onderscheiding aan de ‘Musikhochschule Freiburg’. In London en Freiburg vervolmaakte David zich onder de leiding van respectievelijk Rinat Ibragimov en Bozo Paradzik.
David werd tevens laureaat op enkele belangrijke contrabaswedstrijden zoals de ‘International Sergei Koussevitzky competition’ in St-Petersburg, de ‘International double bass competition Brno 2011 (Tsjechië) ’ en de solistenwedstrijd van de ‘International society of Bassist’ in Rochester (New York).
David bespeelt twee hedendaagse instrumenten van Marco Nolli en Derek High. Van de Cremonese luthier Marco Nolli bespeelt hij een contrabas met de naam ‘Ariel’; een uniek instrument gemaakt in 2011 in opdracht van Franco Petracchi.
Laatst aangepast: nov. 2019
Belgian double bassist David Desimpelaere (°30-12-1991, Kortrijk Belgium) is internationally known for his virtuosic and melancholic way of playing the double bass. The renownded music critic Remy Franck recently wrote in a review for ‘Pizzicato magazine’; ‘das Spiel von David Desimpelaere ist als stupend zu bezeichnen. Sein Kontrabass klingt so intonationssicher, als sei dies zu bewerkstelligen das Leichteste der Welt, und mit dieser sicheren Technik kann der junge Musiker auf seinem schweren Instrument ganz wunderbar singen.’
David is currently principal bassist with the ‘Luzerner sinfonieorchester’. Next to this he is regularly invited as principal bass with the London Symphony Orchestra. Before working in Luzern, David has served as principal bass with the 'Orchestra della Svizzera italiana' and with Brussels Philharmonic. As guest principal bass he has been invited in 'Orchestre de Paris', 'Mahler Chamber Orchestra' and 'Lucerne Festival Strings'. David is as well professor of double bass at the Royal Conservatory of Ghent in Belgium.
Next to his profession as orchestral musician and teacher David is often performing as soloist and chamber musician. Together with his brother Erik (pianist/composer) he shares the stage regularly. In 2018 David and Erik published their second CD ‘SMILE’ with the Italian label ‘Dynamic’. Their album ‘SMILE’ has been reviewed with very positively in renownded music magazines like BBC music magazine, ARCHI, Concerti, The Record Geijutsu magazine and Pizzicato. The ‘BBC music magazine’ described their album ‘Smile’ as follows: ‘A charming selection of suites and dances written by composers from across the globe during world War II. The Desimpelaere brothers have an innate musical bond, with virtuosic playing throughout.'
David studied with Rinat Ibragimov at the ‘Guildhall School of music and drama’ in London and with Bozo Paradzik at the ‘Musikhochschule Freiburg’, where he obtained a soloist diploma with the highest honor. Before that, he completed a master degree at the Brussels Conservatory of Music in the class of Frank Coppieters. During his childhood, David was studying double bass at the Music School of Harelbeke under the guidance of Isabelle Brys.
David is playing double basses made by Marco Nolli (Cremona) and Derek High (Reutlingen). From the Italian luthier Marco Nolli, David is playing a double bass named ‘Ariel’ which has been commissionded by Maestro Franco Petracchi in 2011
Bio updated; December 2018
Der belgische Kontrabassist David Desimpelaere (30.12.1991, Kortrijk, Belgien) genießt internationale Bekanntheit für sein virtuoses und melancholisches Kontrabassspiel. Der renommierte Musikkritiker Remy Franck schrieb kürzlich in einer Rezension für das Magazin Pizzicato: „Das Spiel von David Desimpelaere ist als stupend zu bezeichnen. Sein Kontrabass klingt so intonationssicher, als sei dies zu bewerkstelligen das Leichteste der Welt, und mit dieser sicheren Technik kann der junge Musiker auf seinem schweren Instrument ganz wunderbar singen.“
Derzeit ist David Solokontrabassist des Luzerner Sinfonieorchesters und des Orchestra della Svizzera italiana. Gastauftritte als Solokontrabassist feierte er bei Orchestre de Paris und Lucerne Festival Strings. Von 2013 bis 2015 spielte er als Solokontrabassist bei den Brüsseler Philharmonikern. Neben seinem Beruf als Orchestermusiker tritt David häufig als Solist und Kammermusiker auf. Gemeinsam mit seinem Bruder Erik (Pianist/Komponist) steht er regelmäßig auf der Bühne.
Im Jahr 2018 veröffentlichten David und Erik ihre zweite CD ‚SMILE‘ beim italienischen Label ‚Dynamic‘. Ihr Album ‚SMILE‘ wurde in renommierten Musikmagazinen wie BBC Music Magazine, ARCHI, Concerti, The Record Geijutsu und Pizzicato äußerst positiv bewertet. Das BBC Music Magazine beschrieb ‚Smile‘ folgendermaßen: „A charming selection of suites and dances written by composers from across the globe during world War II. The Desimpelaere brothers have an innate musical bond, with virtuosic playing throughout”.
David studierte bei Rinat Ibragimov an der Guildhall School of Music and Drama in London und bei Bozo Paradzik an der Musikhochschule Freiburg, wo er das Solistendiplom mit höchster Auszeichnung erwarb. Zuvor absolvierte er ein Masterstudium am Brussels Conservatory of Music in der Klasse von Frank Coppieters.
David spielt von Marco Nolli (Cremona) und Derek High (Reutlingen) gefertigte Kontrabässe. Vom italienischen Geigenbauer Marco Nolli spielt David einen Kontrabass namens ‚Ariel‘, der im Jahr 2011 von Maestro Franco Petracchi in Auftrag gegeben worden war.